Inktvis

Cumi-cumi

Cephalopoda

Cephalopoda, is afgeleid van het Grieks en betekent letterlijk koppotigen. Deze naam is zo gekozen omdat de armen zich in een kring rond de mond van het dier bevinden.

De inktvis is geen vis, maar een weekdier. Weekdieren hebben geen botten en graten. Hun lichaam is zacht, maar voor de stevigheid hebben sommigen een skeletschelp. Inktvissen spuiten inkt als ze in gevaar zijn. Ze verdwijnen dan achter de inktwolk.

Inktvissen kunnen zich ook camoufleren als een kameleon. Binnen een seconde kunnen ze volledig van kleur veranderen. Van donkerbruin worden ze opeens bleek wit. Ze hebben ogen waarmee ze beter kunnen zien dan een mens.

Inktvissen komen enkel in zout water voor en leven in alle wereldzeeën. De meeste inktvissen groeien snel en hebben een kort leven, meestal leven ze maar één tot twee jaar. Het voedsel bestaat voornamelijk uit vis, krabben, kreeften en weekdieren die ze met de zuignappen op hun grijparmen vangen. Ze hebben een verharde papegaai-achtige bek, daar bovenop hebben de meeste soorten ook nog een rasptong (de zogenaamde radula) om de prooi in stukjes te scheuren.

- Octopus
- Vampierinktvis
- Pijlinktvis
- Zeekat

Kleine inktvissen worden gevuld, gegrild of gewokt. Kleine exemplaren moet je niet zouten, want dan worden ze taai. Grote exemplaren snijd je in ringen en die kan je frituren. Ze worden zachter door ze een nacht te laten marineren. Denk er om dat de inktvis een zeer korte bereiding verlangt. Ze kan namelijk snel erg taai worden.

Alle inktvissen planten zich voort met eieren. De eitjes worden bevrucht door het sperma van de mannetjes. De bevruchting kan plaatsvinden in de eierstok, in de eileiders en ook buiten het lichaam.

Het aantal eieren dat een vrouwelijke inktvis kan voortbrengen varieert van ongeveer 30 tot 500 000. Sommige soorten zorgen voor hun eieren (zoals de gewone octopus, die meestal sterft door uitputting na het uitkomen van haar eieren), andere zorgen helemaal niet voor hun eieren. Pas uitgekomen inktvissen zijn echter altijd aangewezen op zichzelf en groeien op zonder hulp van hun ouders.

Inktvis is te koop bij de visspeciaalzaak en in de oosterse toko. Meestal worden ze diepgevroren verkocht.

Vrouw gewond door sperma inktvis - Het eten van gekookte inktvis is voor een Koreaanse vrouw uitgelopen op een ware marteling. Direct nadat ze een hap had genomen, voelde de vrouw een hevige, stekende pijn. Wat bleek: de dode inktvis had twaalf zaadpakketjes afgeschoten in haar mond. Deze spermatoforen hadden zich ‘vastgebeten’ in haar tong, wangholte en tandvlees.

Het bizarre incident wordt beschreven in het wetenschappelijke tijdschrift The Journal of Parasitology. Uiteindelijk moesten de pijnlijke zaadpakketjes chirurgisch worden verwijderd.

Het is niet de eerste keer dat een consument bij het eten van inktvis gewond raakt door spermatoforen. Vorig jaar beschreven Japanse wetenschappers al een soortgelijk geval. Toen ging het om iemand die rauwe inktvis had gegeten.

Volgens de auteurs hoeven liefhebbers van inktvis zich echter geen zorgen te maken. Bij een juiste bereiding worden alle ingewanden van het beest verwijderd en is het volkomen veilig om een hap te nemen.