Tahuvel

Kulit tahu

Bai ye: Normaal schept men alle wrongel (gestremde sojamelk) in een rechthoekige bak, bekleed met 1 kaasdoek, nu liggen er 100 kaasdoeken in die bak, met daartussen steeds 1 schep wrongel. Dit wordt een paar uur onder een pers gelegd, waarna je een stapel dikke canvasachtige servetten van tahu overhoudt. Ze smaken zoals stevige tahu smaakt; een beetje krijtachtig. De textuur is een klein beetje chewy, maar makkelijk door te bijten.

Yuba: Dat zijn de vellen die zich bovenop kokende sojamelk vormen, daar voorzichtig afgeschept worden en te drogen worden gehangen. Daar zit dus geen stremsel in. Net als op gewone melk vormt zich tijdens het tahu productieproces een vel op de grote potten kokende sojamelk. Die vellen worden er voorzichtig afgehaald en aan horizontale stokken te drogen gehangen.

- Geperste tahuvellen
- Gedroogde tahuvellen
- Semi-gedroogde tahuvellen
- Verse tahuvellen

Yuba: Van de nog niet gestremde sojamelk wordt door verhitting een ‘vel’ gevormd dat van de bovenkant wordt geschept en te drogen wordt gehangen. Er ontstaan gele, dunne vellen die een beetje vettig aanvoelen en die plat gevouwen worden verkocht. De tahuvellen zijn bijna doorschijnend en ogen breekbaar, maar laten zich toch wel voorzichtig vouwen. Als ze worden gebakken zijn ze zo knapperig als gebakken loempiavellen.

Gedroogde tahuvellen: De ondoorzichtige, gekreukelde, gelige vellen zijn volledig gedroogd. Ze verkruimelen al als je ernaar kijkt. Je zult ze eerst 20 minuten moeten weken in koud water. De vellen worden dan wittig, blijven redelijk stevig waardoor ze niet zo heel makkelijk scheuren, maar zich ook niet makkelijk plooien.

Gebruik: In stukken 20 minuten weken in koud water. Dan in 20 minuten of langer sudderen in de soep, hotpot of in dessert-soepen. Vullen en frituren is eigenlijk niet de bedoeling, maar kan stiekem best. Droog, bij kamertemperatuur nog heel lang te bewaren.

Semi-gedroogde tahuvellen: De doorzichtige, gekreukelde, gelige, vettige vellen zijn maar half gedroogd en daardoor nog plooibaar. Ze zijn veel dunner dan de gedroogde, breekbare versie van hierboven en toch scheuren ze minder snel.

Gebruik: als ze te droog zijn geworden eerst even tussen 2 natte handdoeken leggen of gewoon even weken in water. Daarna vullen met een farce (gehakt vlees, vis, tahu, paddenstoelen, wat je wilt) en stomen, frituren, bakken of sudderen. Na openen luchtdicht afgesloten in de ijskast nog wel een tijdlang te bewaren.

Geperste tahuvellen: Als ze erg droog lijken kun je ze 2 minuten onderdompelen in kokend water, maar in principe zijn ze al klaar voor gebruik. Kleiner gesneden vellen worden soms gebruikt als wrap, gangbaarder is ze in dunne reepjes te snijden tot een soort tahu noodles. Die voeg je toe aan roerbakschotels, in salades, loempia’s, hotpot of soep. Op het laatst of ze een tijdje mee laten sudderen kan allebei. De reepjes zijn ook kant-en-klaar te koop, soms al lekker gemarineerd. Na ontdooien nog een dag of 3 houdbaar in de koelkast.

De tahuvellen kunnen direct worden gebruikt door ze (een paar op elkaar gestapeld) om een vulling heen te vouwen en dan te frituren of te bakken. Als ze te hard zijn, even twee of drie minuten in lauw water weken. Vouw ze dan voorzichtig om de vulling heen en bak ze in matig hete olie als snack.

De eerste geschreven vermelding over tahuvellen stamt uit 1587 in Japan. In het dagboek van de Matsuya-familie schreef Matsuya Hisamatsu over het vel op de sojamelk. In de zelfde periode werd in China door Li Shizen over het tofoevel in " Bencao Gangmu" geschreven in 1578.

Tahuvellen zijn te koop in de beter gesorteerde oosterse toko's.