Biet

Ubi bit merah

Beta vulgaris subsp. vulgaris var. ruba

Amaranthaceae / biet

De kroot of rode biet is een wortelgewas uit de amarantenfamilie. De meeste rassen zijn rond tot platrond en vanaf 5 cm. in doorsnee oogstbaar. Ze kunnen tot 10 cm. in doorsnee worden. Er zijn ook lange en halflange rassen, die vooral geschikt zijn voor de bewaring, maar die worden bijna niet meer geteeld. De halflange rassen kunnen 20 tot 25 cm. lang worden.

- Cylindra
- Alvro-mono
- Gladoro

De rode biet wordt als knol als groente gegeten, dit kan zowel rauw geraspt, gekookt als opgelegd. Rauw geraspt kan er een aardsmaak aanwezig zijn. Rode bieten zijn ook geschikt voor soepen, zoals de Russische borscht. De biet heeft geen uitgesproken smaak, zodat hij in veel gerechten gebruikt kan worden.

Vroeger werd de rode biet een beetje als armemensenkost beschouwd omdat die op arme grond geteeld kon worden. Vandaag wordt deze meer als specialiteit aangeboden en is een veelvoorkomende groente in natuurrestaurants.

Rode bieten smaken het lekkerste wanneer ze klein blijven en vroeg worden geoogst. Hou dan 5 cm. tussen de jonge plantjes, 10 cm. voor grotere bieten. Hou 30 cm. tussen de rijen. De hele cyclus neemt 8 tot 10 weken in beslag. In de moestuin is het handig om telkens een rij bietjes te zaaien, zodat ze niet allemaal te gelijk rijp zijn. Zaai dan om de drie weken. Bieten kunnen slecht tegen droogte, geef ze dan water. Wanneer bieten droog staan worden de bieten houterig. Te veel water doet ze rotten.

Kiemplantjes van de rode bieten (bietenspruiten) worden ook geteeld als voornamelijk bordgarnering. Deze kiemgroente wordt gekweekt uit speciaal bietenzaad, waarbij de jonge uitlopers van het pas ontkiemde zaad eetbaar zijn. Het wordt bedrijfsmatig gekweekt in afgedekte bakken. Het product wordt in de regel niet geconsumeerd, maar vanwege de rode kleur vooral als decoratie gebruikt. De spruit heeft een neutrale aardse smaak vergelijkbaar met die van rauwe rode bietjes. In juni 2011 kwam de bietenspruit in Europa in het nieuws als mogelijke drager van de EHEC-bacterie.

De bieten zijn bij de groenteboer en de supermarkt te koop. Ook worden bieten ingemaakt in azijn en worden in potten verkocht.

Uit de bietenknol wordt ook de kleurstof betanine gewonnen, dat in de voedingsindustrie gebruikt wordt voor het kleuren van gerechten.