Gedroogde Boon

Vlinderbloemenfamilie / boon

Gedroogde bonen zijn de zaden die groeien in de peulen van de planten van de vlinderbloemfamilie. Ze worden ook wel peulvruchten genoemd. Ze vormen de ideale bron van vezels en eiwitten. Je kan ze gemakkelijk toevoegen aan soepen, salades en warme gerechten. Bovendien bestaan er zo veel soorten bonen, dat een kleurige maaltijd presenteren een eenvoudige klus is.

Gedroogde bonen zijn erg voedzaam. Ze leveren niet alleen veel eiwitten, maar ook veel meervoudige koolhydraten. Bovendien zijn ze een goede bron van vitaminen en mineralen. Arm aan vet leveren ze veel vezels.

Als je peulvruchten als vleesvervangers beziet, zijn ze vele malen duurzamer dan gefokt vlees. De opbrengst per oppervlakte landbouwgrond is tien tot twintig maal hoger. Maar ook op het gebied van verwerking, vervoer en opslag blijken ze duurzaam, gedroogd kunnen ze zonder koeling bewaard worden en als de teelt niet in de buurt plaatsvindt, komen ze in bulk per vrachtwagen of schip.

- Mungbonen
- Canellinibonen
- Kidneybonen
- Bruine bonen
- Witte bonen
- Sojabonen
- Zwarte bonen
- Aduki bonen
- Spliterwten

Gedroogde bonen zijn eigenlijk de zaden van de bonenplant. Omdat ze rijp zijn, hebben ze de suiker omgezet in zetmeel en daardoor zijn ze melig van structuur. Door ze te combineren met allerlei kruiden, groenten en eventueel vlees, ontstaat er een smakelijke maaltijd. Bonen zijn veelzijdige ingrediënten. Je kan ze gebruiken in soep, puree, eenpansgerechten of een salade.

Peulvruchten worden al eeuwenlang overal ter wereld gegeten. Archeologische vondsten brachten meer dan 11.000 jaar oude bonen aan het licht.

Omdat gedroogde bonen over de hele wereld worden geteeld, is er geen uniforme manier van kweken. De erwten verlangen in de gematigde zones op aarde een andere teeltwijze dan de sojabonen in Brazilië, of de adukibonen in Azië. Er zijn zoveel verschillende soorten peulvruchten met evenveel verschillende teeltwijzen.

Peulvruchten zijn in elke supermarkt te koop. Ze worden in gedroogde vorm aangeboden, maar ook reeds gekookt in blik of glas.

Gedroogde bonen moet men eerst weken. Dat doet men normaal gezien op deze manier:

Doe de bonen in een kom koud water die groot genoeg is, houd er rekening mee dat de bonen uitzetten. Laat ze uitlekken in een zeef, na 8 à 12 uur weken. De bonen zijn klaar als ze twee- tot driemaal hun grootte hebben gekregen.